Уставниот суд на Република Северна Македонија, во состав Добрила Кацарска, претседател на Судот и судиите Насер Ајдари, м-р Татјана Васиќ-Бозаџиева, д-р Јадранка Дабовиќ-Анастасовска, Елизабета Дуковска, д-р Осман Кадриу, д-р Дарко Костадиновски, д-р Ана Павловска-Данева и м-р Фатмир Скендер, врз основа на член 110 од Уставот на Република Северна Македонија и член 71 од Деловникот на Уставниот суд на Република Северна Македонија („Службен весник на Република Македонија" бр.70/1992 и „Службен весник на Република Северна Македонија" бр.202/2019, 256/2020 и 65/2021), на седницата одржана на 3 април 2024 година, донесе

1. НЕ СЕ ПОВЕДУВА постапка за оценување на уставноста на членовите 1, 2 и 3 од Законот за изменување и дополнување на Законот за работните односи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.111/23).

2. Ова решение ќе се објави во „Службен весник на Република Северна Македонија”.

До Уставниот суд на Република Северна Македонија беа поднесени три одделни иницијативи за поведување постапка за оценување на уставноста и законитоста на членовите 1, 2 и 3 од Законот за изменување и дополнување на Законот за работните односи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.111/23). Судот, по повод поднесените иницијативи, согласно со член 21 од Деловникот спроведе единствена постапка.

Подносителот на првата иницијативата, политичката партија „Левица“ од Скопје, (У.бр.83/23), ги оспорува нормите од Законот за изменување и дополнување на Законот за работните односи („Службен весник на Република Северна Македонија“ бр.111/23) во однос на член 8 став 1 алинеи 1, 3 и 10, член 9, член 32 и член 51 од Уставот на Република Северна Македонија и како спротивни со општо прифатените норми на меѓународното право, односно на правата признати во Универзалната декларација за човекови права, односно со член 24 од истата.

Во оспорениот член 110 став 4 од Законот за работните односи се предвидува дека министерот за финансии во согласност со министерот за труд и социјална политика го пропишува начинот и местото на исплата на платата на работниците кои работат на проекти од стратешко значење за Републиката, односно подносителот заклучува дека тоа ќе биде регулирано со подзаконски акт, а не со закон.